زمان انتشار خبر: سه شنبه ۱۷ شهریور ۱۳۹۴ - ۲۱:۰۰

متن مصاحبه رئیس مجلس شورای اسلامی با رادیو ملی آمریکا

رئیس مجلس شورای اسلامی ایران در مصاحبه با مجری رادیو ملی آمریکا گفت ما می توانیم از توافق هسته ای به عنوان گامی برای حرکت رو به جلو، استفاده کنیم.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه اینترنتی رادیو ملی آمریکا (NPR)، علی لاریجانی رئیس پارلمان ایران در مصاحبه‌ای با استیو اینزکیپ (Steve Inskeep) مجری برنامه «مورنینگ اِدیشن» درباره توافق هسته‌ای، احتمال (وضع شدن) تحریم های تازه علیه ایران و شیوه های «عملی» برای آزادسازی زندانیان آمریکایی سخن گفت. سؤالات اینزکیپ از انگلیسی به فارسی و پاسخ های لاریجانی نیز از فارسی به انگلیسی ترجمه شد.
استیو اینزکیپ گفت دکتر لاریجانی، بسیار ممنونم که وقت خود را برای گفتگو با ما اختصاص دادید و به آمریکا خوش آمدید. علاقه دارم گفتگو را با اندک اشاره‌ای به اخبار آغاز کنم. ما امروز مطلع شدیم رهبر معظم (ایران) در بیانات خود گفته است که باور دارد توافق هسته‌ای با قدرت های جهانی باید در مجلس بررسی و تصویب شود. آیا درباره تصویب شدن توافق در مجلس، هیچ گونه تردیدی دارید؟
علی لاریجانی پاسخ داد می‌دانید، در مجلس ایران نظرات مختلفی وجود دارد که اکنون به گوش می‌رسد. افرادی هستند که مشکلات و کاستی های جدی در این سند یافته اند. در واقع، تمرکز آنها به چند حوزه معطوف شده است. عده‌ای هستند که می‌گویند محدودیت های بسیار زیادی برای برنامه هسته‌ای ایران قرار داده شده است. برخی نیز می‌گویند این محدودیت‌ها قرار است برای زمان بسیار طولانی ادامه داشته باشد. منظورم این است که برخی محدودیت ها قرار است تا هشت سال، برخی نیز تا ده و حتی بیست و پنج سال با ما و برای برنامه هسته ای ما قرار داشته باشد. عده ای نیز می‌گویند نظارت‌ها و بازرسی های استثنایی وجود دارد؛ بازرسی‌هایی که فوق العاده هستند. عده دیگری نیز معتقدند مشکلاتی را درباره نحوه فیصله دادن به اختلافات پیدا کرده اند. این گروه می‌گویند در برابر نامتوازن بودن سند (توافق) ایستادگی می‌کنند. پاراگرافی (در توافق) به نام بازگشت آنی وجود دارد، بدین معنا که تحریم ها می‌تواند دوباره فوراً بازگردد. هیچ کسی هم نمی‌تواند این (بند) را وتو کند. اما این موضوع برای ما صدق نمی‌کند. ما نمی‌توانیم دوباره به همان وضع گذشته بازگردیم. منظورم، مقطعی است که پیش از اجرای توافق در آن قرار داشتیم. بگذارید مثالی برای شما بزنم، فرضاً زمانی که هسته (مخزن) رآکتور اراک را برداشتیم، نمی‌توانیم دوباره آن را سر جایش بگذاریم. لذا، این نابرابری (در توافق) دیده می‌شود. اینها مشکلاتی است که این افراد در سند (توافق) پیدا کرده‌اند. البته من نمی‌گویم همه نکات به مسائل منفی مربوط می شود. برخی جنبه‌های مثبت نیز وجود دارد. فقط می‌خواستم به شما بگویم منتقدان توافق چه نظراتی دارند. به اعتقاد من حتی هنگام مذاکرات، آمریکایی‌ها کوشیدند ما را بترسانند و چند چیز را به ما تحمیل کردند. به همین علت، ایران توانست با این توافق به برخی اهداف خود برسد. بنابراین، در خصوص اینکه آیا این (سند توافق) در پارلمان تصویب خواهد شد یا خیر، نمی‌توانم به شما پاسخ قطعی بدهم.
اینزکیپ گفت شما نمی‌توانید در این باره پاسخ قطعی دهید؛ اندکی مایه تعجب است. چرا ایران که تا اینجا پیش آمده است باید به توافق پشت کند؟
لاریجانی پاسخ داد به همان علتی که الان برایتان گفتم، به علت کاستی هایی که اشاره شد. اما شخصاً می‌توانم به شما بگویم در مجموع، این توافق را قابل قبول می‌دانم. البته من به جزئیات (توافق) نگاه نمی‌کنم، بلکه آن را به شکل کلی در نظر می‌گیرم. به عقیده من، ما می توانیم از این توافق به عنوان گامی برای حرکت رو به جلو، استفاده کنیم. در عین حال، توافق بدون نقص هم نیست.
استیو اینزکیپ گفت آیا ایران برای عمل به وظایف خود در این توافق کاملاً متعهد خواهد بود؟
علی لاریجانی گفت ما همواره به توافق های بین المللی مانند این، پایبند بوده ایم. اگر این (توافق) نیز در مجلس بررسی شود و مجلس آن را تصویب کند، ما قطعاً به آن پایبند خواهیم بود و کاملاً آن را اجرا خواهیم کرد. اما اگر در کنگره آمریکا اتفاق دیگری رخ دهد، یا اینکه تحریم های تازه ای برای ما گذاشته شود، آنها نباید از ما انتظار داشته باشند که (توافق را) اجرا کنیم. یا اگر آمریکایی ها به نوبه خود به تعهداتشان عمل نکنند، نباید انتظار داشته باشند که ما چنین کاری کنیم.
اینزکیپ گفت نکته جالبی را عنوان کردید دکتر لاریجانی، چون به تحریم های جدید اشاره کردید. می خواهم از منظر متفاوتی درباره تحریم ها سؤالی بپرسم. اوباما رئیس جمهور آمریکا، چند هفته پیش در مصاحبه‌ با ما اشاره کرد هنوز در زمینه فعالیت‌های غیر هسته ای و فرضاً فعالیت های ایران در منطقه (غرب آسیا)، تحریم‌هایی علیه این کشور وجود دارد. جان کری وزیر امور خارجه نیز در مصاحبه دیگری به ما گفت آمریکا قصد دارد ایران را به علت اقداماتی نظیر حمایت از حزب الله یا حوثی ها در یمن مسئول بداند. فرض کنید آمریکا اعمال تحریم های تازه علیه ایران را به علت مسائلی غیر از مسائل هسته‌ای آغاز کند؛ و چه بسا همان تحریم های قدیمی را به علت متفاوتی وضع کند. ایران چه خواهد کرد؟
لاریجانی پاسخ داد در متن (توافق) به نکات مختلفی اشاره شده است که باید به دقت آنها را مطالعه کرد. در متن آمده است که هیچ کشوری به دنبال تحریم های تازه نخواهد بود. متن (توافق) همچنین تعامل بیشتر بین گروه ها (مذاکره کننده) را خواستار شده است تا افکار عمومی برای این موضوع و اجرای (توافق) آماده شود. شاید ما درباره مسائل منطقه با آمریکا اختلاف نظرهایی داشته باشیم، اما باید اختلافات را به شیوه دیگری حل و فصل کنیم. آنها (آمریکایی‌ها) نباید این موضوع را بهانه کنند و متن را نقض کنند. می دانید مهم ترین مشکلی که گریبانگیر منطقه شده است، مشکل تروریسم است. چه کسی مقابل تروریست ها ایستاده است؟ آمریکا در منطقه من (غرب آسیا)، هم پیمانانی دارد، اما کدام یک از آنها واقعاً با تروریست ها جنگیده اند؟ حزب الله و ایران تنها کسانی هستند که با تروریست ها مبارزه کرده اند. به نظرم ما باید کاملاً در این زمینه واقع بین باشیم. آمریکا متحدان بسیاری دارد و آنها نیز پشت پرده به داعش کمک می‌کنند. آیا حیرت آور نیست که داعش، سی میلیارد دلار تسلیحات دارد؟ این تسلیحات از کجا آمده است؟ از مریخ؟ بنابراین کشورهای همسایه ما این تسلیحات را در اختیار داعش گذاشته اند. آیا همین (کشورها)، هم پیمان آمریکا نیستند؟
مجری برنامه گفت ببخشید، شما به حزب الله اشاره کردید. جان کری در مصاحبه‌ای که داشتیم مشخصاً به حمایت ایران از حزب الله اشاره کرد و گفت آمریکا قصد دارد ایران را مسئول بداند. فرض کنید آمریکا برخی از تحریم های قدیمی را دوباره، اما به علت تازه ای، اعمال کند. ایران چه کار خواهد کرد؟
رئیس مجلس ایران گفت نمی‌توانم به شما بگویم، اما زمانی که این اتفاق بیفتد، ما نیز پاسخ خواهیم داد. لذا اگر حس کنیم طرف مقابل دارد توافق را نقض می‌کند، تلافی خواهیم کرد. طبق این سند، هر دو گروه و هر دو طرف مذاکره قصد دارند مشکل را از طریق گفتگو و همکاری حل کنند. بنابراین ما به اندازه کافی منطقی و زیرک هستیم که بدانیم طرف مقابل به دنبال بهانه است و این نکته مهم است. می‌دانید رهبر معظم ایران اظهاراتی دارد که ممکن است برای شما جالب باشد. ایشان گفتند که این توافق مانند آزمون (محکی) برای آمریکا است و شیوه اجرای آن از سوی آمریکا نیز به منزله قبول یا رد شدن این کشور در آزمون تلقی خواهد شد. بعداً اگر ما ببینیم که آمریکا در آزمون قبول شده است، آنگاه شاید راه هایی را برای همکاری با یکدیگر در سایر حوزه ها بیابیم. به گمانم عده ای هستند که می‌خواهند توافق را بر هم زنند، برای همین می کوشند شیوه های تازه ای بیابند تا به توافق خلل وارد کنند، اما ما قصد نداریم چنین کاری بکنیم. اما اگر کسی به این توافق خللی وارد کند یا به هر شکل توافق را مختل کند، آنگاه می دانیم که چه پاسخی به آن بدهیم.
استیو اینزکیپ گفت گمان کنم به پایان زمان برنامه نزدیک شده ایم. (رو به عوامل برنامه) چقدر زمان داریم؟ بسیار خب. سؤال دیگری دارم و البته می‌خواهم برای عکس گرفتن نیز زمان داشته باشیم. اما اگر اجازه دهید می‌خواهم سؤال دیگری بپرسم. همان طور که می‌دانید قانونگذاران در کنگره آمریکا عمیقاً از ایران و این توافق انتقاد کرده اند. آیا (حاضرید) همتایان خود در کنگره آمریکا را برای سفر به ایران و بازدید از این کشور دعوت کنید؟
لاریجانی پاسخ داد گمان کنم چنین مسائلی باید در سطوح بالاتر بحث و بررسی شود. تاریخ گذشته (روابط) ایران و آمریکا بسیار تیره است. می‌دانید که سالها پیش آمریکایی ها به راه اندازی کودتایی در ایران کمک کردند و دولت آقای مصدق از قدرت برکنار شد؛ این مسئله بسیار مهمی برای ما بود، زیرا بعد از آن کودتا ناچار شدیم سی سال با دیکتاتوری بسازیم. بنابراین آمریکایی ها از یک دیکتاتور حمایت کردند و این مردم ایران بودند که عواقب این کار را تحمل کردند. بعد از جنگ، ببخشید، بعد از انقلاب نیز ما یک نظام دموکراتیک داشتیم، اما آن زمان نیز آمریکا، صدام حسین را برای حمله به ایران تحریک کرد و در این جنگ که هشت سال طول کشید و دویست و پنجاه هزار ایرانی در آن کشته شدند، از صدام حمایت کرد. ما اسناد روشن و قطعی داریم که نشان می‌دهد آمریکایی ها پشت صدام بودند و البته موارد دیگری نیز وجود دارد. لذا این نشان می‌دهد که مردم ایران در خصوص آمریکا، نگرانی هایی دارند. من نمی‌گویم ما باید در گذشته زندگی کنیم، اما در عین حال نباید برای یافتن راهکارهای نمایشی تلاش کنیم. منظورم این است که باید رویکرد و نگرش واقع بینانه ای در خصوص ایران داشته باشیم و اگر دیدیم در نگرش آمریکا به ما تغییری ایجاد شده است، آنگاه می‌توانیم کاری با یکدیگر انجام دهیم.
همان طور که می‌دانید این روزها قرار است ما مسیر را برای تصویب و اجرای توافق (هسته ای) هموار کنیم. باید افکار عمومی را برای این کار آماده کنیم، اما ظاهراً وزیر دفاع شما هر روز صبح که از خواب بلند می‌شود، پنجره ها را باز می‌کند، چیزی را علیه ایران داد می‌زند و سپس می‌گوید گزینه نظامی هنوز روی میز است. خب این یعنی چه؟ اگر واقعاً قصد چنین کاری دارید و می‌خواهید جنگ کنید، پس تصمیم خود را عملی کنید، پس چرا همیشه فقط درباره این موضوع حرف می زنید؟ چرا فقط درباره این مسئله صحبت می‌کنید؟ آیا با این کار چیزی حل می شود؟ آیا این کار فایده ای دارد؟ در چنین فضا و شرایطی، آیا می‌توانیم روابط پارلمانی مشابه آنچه اشاره کردید، داشته باشیم؟ ما باید صداقت بیشتری داشته باشیم.
ایران کشوری مسئولیت پذیر است و ما به گفته‌هایمان پایبند هستیم. به اعتقاد ما باید در منطقه صلح و آرامش وجود داشته باشد. ما به همکاری جمعی نیاز داریم. تروریسم جزء مشکلات اساسی منطقه است. اینگونه سیاست‌های جنگ طلبانه نیز فقط منجر به تقویت تروریسم می‌شود. هر یک از کشورهای منطقه ما که اشغال یا به آن حمله شد، گروه تروریستی تازه ای از دل آن بیرون آمد. بگذارید به شما این را بگویم که اکنون نیز این جنگ در یمن وجود دارد و می‌دانید که آمریکا پشت آن است، منظورم این است که به (کشور) متجاوز کمک می‌کند؛ با اطمینان به شما می‌گویم که در این کشور نیز گروه تروریستی تازه و گروه تروریستی بسیار قدرتمندی شکل خواهد گرفت. امیدوارم که ظهور گروه تروریستی جدیدی را نداشته باشیم، اما اجازه دهید دفعه بعد که با یکدیگر ملاقات کردیم و مصاحبه تازه ای داشتیم، ببینیم آیا این صحت دارد یا نه.
اینزکیپ گفت سؤال پایانی: اوباما در مصاحبه‌ چند ماه پیش خود با ما گفت ایران فرصت آن را دارد که سد انزوای خود را بشکند و باید از این فرصت استفاده کند. می‌خواهم بدانم آیا شما واقعاً می‌خواهید که زمانی (درهای) ایران کاملاً به روی دنیا گشوده شود؟ منظورم رسانه ها، اینترنت و دیگر کانال های ارتباطی ایران است.
لاریجانی پاسخ داد اگر ما کشوری منزوی هستیم، چرا آمریکایی ها، منظورم مقامات آمریکا است، مدام می‌گویند ما برای حل مشکلات منطقه به همکاری ایران نیاز داریم؟ چرا چنین اظهاراتی را تکرار می‌کنند، در حالی که می دانند (این سخنان) صحت ندارد؟ آنها از یک سو می‌گویند ایران در منطقه، هلال شیعی ایجاد کرده است و چند پایتخت (کشورهای) عربی را کنترل می‌کند، اما از سوی دیگر می‌گویند ایران منزوی است. بنابراین، تصور می‌کنم آنها نباید درباره مسائل ایران بزرگ نمایی (مبالغه) کنند یا به شیوه تحقیر آمیز با این کشور سخن بگویند. همان طور که گفتم ما باید در سیاست واقع بین باشیم و همان طور که می‌دانید مسئولان کشور ایران می‌کوشند وظایف خود را به شیوه مسئولانه و آنگونه که از آنها خواسته شده است، انجام دهند؛ ما نیز زمانی که حس کنیم با ایده یا سیاستی مخالفیم، آزادانه این مخالفت را ابراز می‌کنیم. بنابراین ما نیات واقعی خود را مخفی نمی‌کنیم، چون از هیچ کس هراسی نداریم. اگر حس کنیم به چیزی علاقه نداریم یا با آن مخالفیم، آنگاه این مسئله را با همه در میان می‌گذاریم. فرضاً بگذارید به شما بگویم که ما با اشغال عراق و افغانستان مخالف بودیم. ما حتی پیامی را به آمریکایی ها منتقل کردیم که چنین کاری نکنند، زیرا منطقه را مثل پشت دستمان می‌شناسیم و می‌دانیم اگر کشوری اشغال شود، این مسئله پیامدهای جدی برای همه خواهد داشت. اما آنها برنامه هایشان را عملی کردند و این مسئله نه برای عراقی‌ها خوب بود و نه برای آمریکایی ها، زیرا بسیاری از سربازان آمریکایی و همچنین بسیاری از عراقی ها کشته شدند. همان طور که گفتم ما باید درباره اینگونه مسائل واقع بین باشیم.
مجری برنامه گفت علی لاریجانی، از شما بسیار ممنونم.

شهیدشدن 2 تن از نیروهای سپاه شهرستان خوی در درگیری با پژاک

فرماندار خوی اعلام کرد

شهیدشدن 2 تن از نیروهای سپاه شهرستان خوی در درگیری با پژاک

فرماندار خوی گفت: دو تن از نیروهای سپاه شهرستان خوی در درگیری شب‌گذشته با گروهک تروریستی پژاک در مرزهای این شهرستان شهید شدند.

• 
  

حسین سیوانی اصل امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در خوی اظهار داشت: در این درگیری دو نفر از نیروهای سپاه شهید و دو نفر دیگر نیز مجروح شدند و البته رزمندگان سپاه نیز توانستند چند تن از افراد این گروهک را دستگیر کنند.

فرماندار خوی با بیان اینکه نیروهای نظامی و امنیتی اجازه تحرک در مرزها را به هیچ گروهی نمی‌دهند، اعلام کرد: نیروهای نظامی و امنیتی همواره در راستای دفاع از کیان اسلامی آماده بوده و اجازه تحرک به گروهی را در مرزها نمی‌دهند.

مردم در شهرهای مرزی ایران چطور روزگار می‌گذرانند؟

مردم در شهرهای مرزی ایران چطور روزگار می‌گذرانند؟

قاچاق‌چیان روی مین‌های جنگ، کالاهایی را در مرز کردستان جابه‌جا می‌کنند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سی‌و‌یک ساله است وپوششی ساده‌تر از هم‌سن و سال‌های خودش به تن دارد. یک سال است که ازدواج کرده و اول شهریور امسال در سازمانی دولتی استخدام شده است.

با توضیح این‌که تا به حال مخارج زندگی‌شان را دو نفری و از طریق ترجمه‌‌ی فارسی به کُردی تامین می‌کرده‌اند، می‌گوید:«خرداد91آزمون استخدامی شرکت کردم و امسال بالاخره سر کار رفتم. ولی همسرم هنوز کاری که بشود به آن تکیه کرد، ندارد.» او که مدرک کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی دارد و امسال هم در آزمون دکتری پذیرفته شده‌است، می‌‌گوید دغدغه‌ی این روزهایش این است که چگونه در کنار کار، درسش را هم بخواند. «ادامه تحصیلم برای من و همسرم از همه چیز مهم‌تر است. اما با خرج و مخارج این روزها و با توجه به این‌که همسر من با مدرک دکتری و بعد از دویدن‌ها و پی‌گیری‌های زیاد، جز تدریس‌های ساعتی در دانشگاه‌های سنندج چیزی عایدش نشده است، مجبورم بین سنندج و تهران در رفت‌وآمد باشم.

 به علاوه که حقوق تدریس ساعتی، بعد از یک ترم، به 500 هزار تومان هم نمی‌رسد.»این خانم جوان هم‌چنین از بیکاری دوستان دیگرش با مدرک فوق لیسانس می‌گوید و به تلاش‌های بدون نتیجه‌‌ی خود و دوستش برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی اشاره می‌کند. «برای انجام دادن چند پروژه‌ی تحقیقاتی، به اداره‌ها و سازمان‌های مختلف شهر سر زدیم. هرکدام چندین بار. اما هربار با وعده‌وعیدهای پوچ روبه‌رو شدیم. واقعیت این است که این‌جا کار نیست.»

طبق آخرین آمار مرکز آمار ایران، استان کردستان با نرخ بیکاری 16 درصد، بعد از استان کرمانشاه، جایگاه دوم کشوری را داراست که نسبت به فصل مشابه در سال گذشته، 0.2 درصد، افزایش داشته است. در این میان، نرخ بیکاری مردان 16.4 و نرخ بیکاری زنان 11.7 اعلام شده است.

مرز بدون رزق

120 کیلومتر بعد از سنندج ، در غرب استان کردستان، پزشک متخصص رادیولوژی و سونوگرافی، از پُرکاری بیش از اندازه گلایه دارد. «سه ماه است از شهر خارج نشده‌ام. چون من تنها متخصص رادیولوژیست هر دو بیمارستان شهر هستم و تمام بیست و چهارساعت هر روز هفته، آنکال.» می‌گوید تمام تلاشش را می‌کند اما خسته است و نیاز به استراحت دارد.

در آن سوی شهر، چهره دیگری از مریوان رخ می‌نماید. پسر 24 ساله‌ی مریوانی حساب تعداد دفعاتی که از سربازی فرار کرده است را در دست ندارد. «دو سال پیش بود، مرخصی گرفتم تا به خانه برگردم.اما تصمیمم آن شده بود که دیگر به پادگان نروم. یک اسب خریدم تا با آن کالاهای قاچاق را از مرز رد کنم و به مریوان بیاورم.

یک بار که می‌خواستیم از مرز رد شویم، سربازهای عراق ما را دیدند و اسب هایمان را با شلیک گلوله کشتند. خودم و دوست هایم نیز دستگیر شدیم و شش ماه در زندان سلیمانیه آب خنک خوردیم.» تا پیش از رسمی شدن مرز باشماق مریوان در سال 1386، شغل بسیاری از اهالی مریوان و روستاهای مجاور ردوبدل کردن کالا میان ایران و عراق بود.

کالاهای قاچاق عموماً تلویزیون، سیگار، پوشاک و بخاری است. صاحبان مشاغل کاذب در این راه، خطرات زیادی را به جان می‌خریدند. در کوه‌های کردستان، هنوز مین‌های باقی مانده از جنگ هشت ساله، هر سال قربانی می‌گیرد. بسیاری از کول‌بَران در کوه‌های مرزی مریوان جان خود را از دست داده‌اند و یا اعضایی از بدنشان قطع شده است. اکثر این افراد نان‌آور خانواده بوده‌اند و درآمد خانواده بعد از این اتفاق‌ها، کاملاً قطع شده و در بعضی موارد، مخارج درمان نیز به هزینه‌ها اضافه شده است. هرچند تعداد کول‌بران بسیار کم شده است، اما آن‌ها هم‌چنان به طور محدود از راه کوه‌های کردستان امرار معاش می‌کنند. امرار معاشی سخت، به‌سختی همان کوه‌ها.

امروز، با رسمی شدن مرز باشماق و امکان ترانزیت کالا به صورت رسمی، مشاغل جدیدی برای اهالی منطقه به وجود آمده‌ است. هرچند تمامی این مشاغل برای همه‌ی افرادی که زمانی از طریق قاچاق کالاروزگار می‌گذراندند، مناسب و کافی نیست. دولت ایران برای اهالی روستاهای مرزی، امکان حمل بار به صورت رسمی و یکی دوبار در هفته را فراهم نموده است . یکی از اهالی روستاهای اطراف مریوان می‌گوید:«بعضی اوقات هفته‌ای یک بار و گاهی هفته‌ای دوبار می توانیم کالاها را از مرز رد کنیم و برای هر بار، 50 هزار تومان پول دریافت می‌کنیم. اما اگر شغل دیگری نداشته باشیم، ماهی 200 تا 400 هزارتومان در این زمانه، کفاف هیچ چیز را نمی‌دهد.»طبق آمار سال 1392 مرکز آمار ایران، هزینه‌ی کل یک خانوار روستایی در استان کردستان به طور متوسط 11 میلیون تومان در سال است، اما درآمد همین خانوار 10 میلیون تومان است و این به معنی عدم توانایی پرداخت هزینه‌های خانواده در یک خانوار روستایی کردستانی است. این موضوع به همین صورت و با نسبت 16 میلیون هزینه بر 15 میلیون درآمد در یک خانوار شهری است.

حمله‌ی داعش و بالا گرفتن جنگ میان پیش‌مرگان کرد و تروریست‌های داعش، بر همه چیز در اقلیم کردستان اثر گذاشته است. بعد از قطع بودجه‌ی اقلیم کردستان از طرف دولت مرکزی عراق، دیگر واردات کالا از اقلیم، رونق گذشته را ندارد و این مساله بر زندگی مرزنشینان نیز اثر گذاشته است. یکی دیگر از اهالی آگاه منطقه به «صدا» می‌گوید:« حمله‌ی داعش بر رونق اقتصادی مرز بسیار تاثیر داشته است. بسیاری از بارهایی که از باشماق وارد عراق می‌شد، قرار بود به جنوب عراق فرستاده شوند که حالا آن مناطق در دست داعش است.»

حالا که اوضاع مرزی باشماق این چنین است، بسیاری از جوانان کردستانی، از کار بیکار شده‌اند و یا با درآمد اندکی که کفاف زندگی را نمی دهد، روزگار می گذرانند. روزگاری که شبیه عبور از همان مین‌های مانده از جنگ، می‌گذرد.

منبع: هفته‌نامه صدا

ایرانی ها روزانه ۱۳ساعت استراحت می کنند

افراد بالای ۱۵ سال روزی ۱۳ ساعت استراحت و ۲.۵۵ ساعت کار و فعالیت دارند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان بر اساس یافته‌های مرکز آمار ایران، افراد 15 ساله و بیش‌تر در یک شبانه روز به طور متوسط بیش ترین زمان خود را به فعالیت های نگهداری و مراقبت شخصی با 13 ساعت و 12 دقیقه، فعالیت خانه داری با 3 ساعت و 18 دقیقه، کار و فعالیت‌های شغلی با 2 ساعت و 55 دقیقه و استفاده از رسانه‌های جمعی با 2 ساعت و 3 دقیقه، اختصاص داده‌اند.
نتایج طرح آمارگیری گذران وقت نقاط شهری (پاییز 93) در اختیار کاربران آمار قرار   گرفت.                                                                  
 
این طرح  با هدف ارائه اطلاعات مربوط به شناخت الگوی گذران وقت افراد 15 ساله و بیش‌تر توسط مرکز آمار ایران تهیه و در پاییز سال 1393 در مناطق شهری کشور اجرا شد.
 
در پرسشنامه ­های فردی، اعضای 15 ساله و بیشتر خانوار (بر اساس راهنمای ضمیمه آن) فعالیت­های گذران وقت خود را در 24 ساعت آمارگیری، به تفکیک کسرهای زمانی 15 دقیقه ­ای وارد نموده­ و امکان ارائه­ الگوی گذران وقت جمعیت مناطق شهری کشور را فراهم نموده ­اند.
 
گزیده‌ای از مهم ترین نتایج این طرح به شرح زیر اعلام شد:
 
 افراد 15 ساله و بیش‌تر در یک شبانه روز به طور متوسط بیش ترین زمان خود را به فعالیت های نگهداری و مراقبت شخصی با 13 ساعت و 12 دقیقه، فعالیت خانه داری با 3 ساعت و 18 دقیقه، کار و فعالیت‌های شغلی با 2 ساعت و 55 دقیقه و استفاده از رسانه‌های جمعی با 2 ساعت و 3 دقیقه، اختصاص داده‌اند.  همچنین متوسط کم‌ترین زمان صرف شده درشبانه روز مربوط به  فعالیت‌های داوطلبانه و خیریه برابر 2 دقیقه بوده است.
 
بررسی الگوی گذران وقت افراد شاغل 15 ساله و بیش‌تر نشان می­­دهد که این افراد به طور متوسط 7 ساعت و 26 دقیقه از یک شبانه روز  خود را به کار و فعالیت­های شغلی اختصاص داده‌اند. همچنین یافته‌های طرح نشان می‌دهد که در فصل پاییز 1393 مردان شاغل، 7 ساعت و 44 دقیقه و زنان شاغل، 5 ساعت و 36 دقیقه از 24 ساعت شبانه روز خود را به کار و فعالیت‌های شغلی پرداخته‌اند. مقایسه نتایج فوق با اطلاعات متناظر در پاییز سال 1387 ( به ترتیب 6 ساعت و 30 دقیقه، 6 ساعت و 53 دقیقه و 4 ساعت و 8 دقیقه) نشان می­دهد که در سال 1393 افراد شاغل زمان بیشتری را به کار و فعالیت شغلی اختصاص داده­اند.
 
بررسی فعالیت‌های آموزشی افراد باسواد بر اساس سطوح تحصیلی، گویای آ‌ن است که افراد دارای تحصیلات لیسانس در یک شبانه‌روز به‌طور متوسط با 2 ساعت و 5 دقیقه، بیش‌تر از سایر افراد به فعالیت‌های آموزشی پرداخته‌اند. پس از این گروه، افراد دارای تحصیلات فوق لیسانس و دکترای حرفه­ای، 1 ساعت و 51 دقیقه از اوقات شبانه روز خود را به فعالیت‌های آموزشی  اختصاص داده‌اند.
 
بررسی فعالیت‌های گذران وقت افراد حاکی از آن است که افراد دارای تحصیلات فوق لیسانس و دکترای حرفه‌ای  به طور متوسط 52 دقیقه در یک شبانه روز را  به فعالیت‌های مشارکت اجتماعی و افراد بی سواد 1 ساعت و 24 دقیقه را به این فعالیت اختصاص داده­اند.
 
یافته‌های طرح نشان می‌دهد، هر فرد 15 ساله و بیش‌تر در یک شبانه روز به طور متوسط  16 دقیقه به انجام فعالیت های ورزشی و 9 دقیقه را به فعالیت های تفریحی، فرهنگی اختصاص داده‌است. فعالیت های مذکور برای مردان به ترتیب 22 و 11  دقیقه و برای زنان به ترتیب 10 و 7 می‌باشد.
 
 بررسی فعالیت‌های گذران وقت جوانان 24-15 ساله گویای آن است که این گروه از جوانان در یک شبانه روز به طور متوسط حدود 4 ساعت و 24 دقیقه به انجام فعالیت های آموزشی و 2 ساعت و  10 دقیقه را به استفاده از رسانه­های جمعی اختصاص داده‌اند.
 
الگوی گذران وقت افراد 15ساله و بیش‌تر به تفکیک روزهای تعطیل و غیر تعطیل گویای آن‌است که افراد در روزهای تعطیل به طور متوسط 1 ساعت و 54 دقیقه و در روزهای غیر تعطیل 3 ساعت و 4 دقیقه به کار و فعالیت‌های شغلی پرداخته­ اند.

 منبع: فارس

ودرو زرهی پیشرفته آمریکایی در حرم پیامبر(ص)

ودرو زرهی پیشرفته آمریکایی در حرم پیامبر(ص) 

تصاویرحرم پیامبر نشان از استقرار انواع خودروهای زرهی پیشرفته مورد استفاده در ارتشهای جهان ماند خودروی "هامر" (ساخت آمریکا)، کامیونهای زرهی آبپاش و نیروهای مسلح امنیتی است.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان در این تصاویر استقرار انواع خودروهای زرهی پیشرفته مورد استفاده در ارتشهای جهان ماند خودروی "هامر" (ساخت آمریکا)، کامیونهای زرهی آبپاش و نیروهای مسلح امنیتی مشاهده می شوند. این در حالی است که حرم مسجد النبی و صحن خانه خدا حرم امن الهی محسوب شده و حمل سلاح و تظاهر مسلحانه در آنها امری مذموم و غیر اخلاقی محسوب می گردد.

بعضی اصرار دارند شیطان بزرگ را به شکل فرشته وانمود کنند

رهبرانقلاب تصریح کردند: بعد از مذاکرات هسته‌ای، در رژیم صهیونیستی گفتند تا۲۵سال از دغدغه ایران آسوده‌ایم؛ به شما می‌گویم: شما ۲۵ سال آینده رانخواهید دید و ان‌شاءالله تا ۲۵ سال آینده چیزی به نام رژیم صهیونیستی وجودنخواهد داشت.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، رهبر انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم  تصریح کردند: بعد از مذاکرات هسته‌ای، در رژیم صهیونیستی گفتند تا ۲۵ سال از دغدغه ایران آسوده‌ایم؛ به شما می‌گویم: اولاً شما ۲۵ سال آینده را نخواهید دید و ان‌شاءالله تا ۲۵ سال آینده چیزی به نام رژیم صهیونیستی وجود نخواهد داشت. ثانیاً در این مدت هم روحیه‌ مبارز و حماسی و جهادی، یک لحظه صهیونیست‌ها را راحت نخواهد گذاشت‌.

مذاکره وسیله‌ای است برای نفوذ و تحمیل خواست‌ها

حضرت آیت الله خامنه ای افزودند: آمریکا دشمنی خود را پنهان نمی‌کند؛ یکی لبخند می‌زند، یکی مصوبه علیه ایران تهیه می‌کند/ دنبال چیزی به نام مذاکره با ایرانند؛ مذاکره وسیله‌ای است برای نفوذ و تحمیل خواست‌ها؛ ما فقط در قضیه‌ی هسته‌ای با مذاکره با آمریکا به دلایل مشخص موافقت کردیم و بحمدالله مذاکره‌کنندگان ما هم خوب ظاهر شدند/ در عرصه‌های دیگر اجازه‌ی مذاکره با آمریکا ندادیم و با آنها مذاکره نمی‌کنیم‌.

بعضی اصرار دارند شیطان بزرگ را به شکل فرشته وانمود کنند

ایشان افزودند: امام بزرگوار فرمود: آمریکا شیطان بزرگ است، بعضی اصرار دارند این شیطان بزرگ را به شکل فرشته وانمود کنند، ملت ایران این شیطان را بیرون کرد؛ نباید بگذاریم از در بیرونش کردیم از پنجره برگردد و نفوذ پیدا کند.‌

 

تا زنده ایم رزمنده ایم

تا زنده‌ام رزمنده‌ام!

روز قدس نزدیک بود. شهرداری سینکان (از مناطق شهر آنکارای ترکیه) در آخرین جمعة رمضان هر سال مراسمی را برای این روز برگزار می‌کند. امسال من قرار بود در این مراسم سخنرانی کنم. چند روز قبل از مراسم، یک نوار ویدئویی شامل جنایات اسرائیلی‌ها در فلسطین را با پوسترهایی از شهدای فلسطین، از جمله شهید دکتر فتحی شقاقی و سید عباس موسوی و سید یحیی عیاشی برای برگزارکنندگان همایش ارسال کردم.

روز مراسم فرا رسید. به سالن همایش رفتم. پوسترهایی که فرستاده بودم، بر روی در و دیوار نصب شده بود. شهردار سینکان و سفیر ایران در ترکیه نیز جزء سخنرانان بودند و فیلم هم پخش شد. جمعیت خوبی آمده بودند. جلسه هم با آرامش برگزار شد. اما از فردای آن روز مطبوعات سکولار ترکیه شروع به جنجال کردند. تیترهای «رسوایی بزرگ!»، «گرد پای ایران در سینکان»، «تلاش برای شورش علیه دوست!»، «اینجا ترکیه است یا ایران!» در همین راستا انتخاب شده بودند. چند روز بعد در اقدامی تهدیدآمیز تانک‌های ارتش در خیابان‌های سینکان رژه رفتند!

هر روز منتظر بودم تا به سراغم بیایند. روزنامه‌ها چنان جوّی راه انداخته بودند که انگار یک کودتا علیه دولت ترکیه صورت گرفته است. دانیل پایپز، نویسنده صهیونیست آمریکایی گفت: واکنش به این گردهمایی جزء وظایف پیمان همکاری نظامی ترکیه و اسرائیل است! بالاخره آمدند. دادگاه امنیت ملی آنکارا، دستور جلب من، شهردار سینکان و همه کارمندان شهرداری را صادر کرده بود و مأموران آمدند و ما را دست بسته به زندان بردند.

نوح ستینکایا، دادستان دادگاه امنیت ملی آنکارا، من را متهم کرد که از طرف سازمان حزب‌الله که آنها آن را گروهکی تروریستی می‌خواندند، مأمور شده‌ام تا در ترکیه اخلال ایجاد کنم و زمینه‌های تشکیل یک حکومت اسلامی را مهیا سازم. او در بخشی از اتهاماتی که به من وارد کرد، گفت: «متهم در سخنرانی‌های قبلی خود در زمان و مکان‌های مختلف، ارادت و وفاداری خود به امام خمینی و حزب‌الله را ثابت کرده است». و بعد هم من را عضو حزب‌الله خواند و مستوجب مجازات دانست!

دادگاه ما، در حالی تشکیل شد که هنوز مطبوعات داشتند بر دولت ترکیه فشار می‌آوردند تا حداکثر مجازات را اعمال نماید. من در دادگاه با اعلام حمایت از مردم فلسطین، اسرائیل را مصداق تروریسم دولتی و غاصب حقوق مسلمانان خواندم و این حمایت را وظیفه‌ای دینی دانستم. در بخشی از دفاعیاتم این چنین گفتم: «حمایت از هر فرد یا جامعه‌ای که مورد حمله یا ستم قرار گرفته، وظیفه‌ای اسلامی است و علت علاقه وافر من به سید عباس موسوی، رهبر حزب‌الله، مبارزه او با اسرائیل است.»

با وجود فشارهای بسیار زیادی که بر من آورده بودند، کوتاه آمدن یا مسامحه را روا ندانستم و با اطمینان کامل به آرمان‌های دینی‌ام، از عقایدم دفاع کردم: «من همچنین از جمهوری اسلامی ایران حمایت می‌کنم و پیرو راه امام خمینی هستم؛ راهی که به همه مسلمانان جهان توصیه کردند؛ زیرا جمهوری اسلامی ایران تنها حکومتی است که از زمان رسول‌الله(ص) با انقلاب مردمی تأسیس شده است. اما حمایت‌های من به معنای تقلید از ایران نیست.»

آخرین جملاتی را که به من اجازه دادند بگویم، به محکوم کردن اسرائیل اختصاص دادم و اعلام کردم که تا زنده هستم برای آزادی قدس مبارزه خواهم کرد.

در اسنادی که به دادگاه ارائه دادم، ثابت کردم که ترکیه از منافع اسرائیل حمایت می‌کند و آن را «قیمومیت اسرائیل بر ترکیه» نام نهادم. در بازجویی‌ها هم آرمان پیشروی همه مسلمانان جهان را حذف اسرائیل و تشکیل حکومت جهانی اسلام معرفی کردم.

بالاخره دادگاه حکم خودش را اعلام کرد و من به هفده سال و شش ماه زندان محکوم شدم! دیوان عالی ترکیه نیز این حکم را تأیید کرد و من به جرم پیگیری اهداف جهانی انقلاب اسلامی ایران که به گفته آنها سرنگونی رژیم سکولار ترکیه، یکی از آنهاست، زندانی شدم و اینک در زندان به سر می‌برم و البته هرگز از عملکرد خودم پشیمان نیستم و به این مبارزه ادامه خواهم داد.

 

سوتیتر:

من به هفده سال و شش ماه زندان محکوم شدم! دیوان عالی ترکیه نیز این حکم را تأیید کرد و من به جرم پیگیری اهداف جهانی انقلاب اسلامی ایران که به گفته آنها سرنگونی رژیم سکولار ترکیه، یکی از آنهاست، زندانی شدم و اینک در زندان به سر می‌برم

 

 

هلهله سبز

هلهله در هلال سبز

در تاریخ آمده است که «... خداوند آن‌گاه پرندگانی را از دریا، همانند پرستونک بر ایشان بفرستاد. هر یک از این پرندگان، سه سنگ با خود داشتند: یکی به منقار گرفته بودند و دو دیگر به دو چنگال و هر سنگ به بزرگی نخود یا عدس بود و بر هر که خورد، بمرد.» (تاریخ طبری، نولدکه، ص 296)

اول. دیالکتیک حاکم بر تاریخ و انسان را چه جابرانه بدانیم و چه مختارانه، از فراز و فرود و رموز آن هیچ کس را رهایی نیست؛ خلقت را نظم و نسقی است ( که وفق سنت‌هایی لایتغیر)، چیدمان عالم را شکل داده و روابط آدمیان را سامان؛ بگذریم که در عصر اتم، آدمی را سودای دست بردن در نظام هستی در سر افتاده و فتنه‌ها فراوان شده است. این چنین، هیچ معلوم نمی‌کند که قدرت قاهر در مجادلات آدمیان کیست؟ همان که ساز و برگ رزم بیش فراهم آورده، یا آنکه یار خاطر را جزم کرده... چنان همان داستان کهن تاریخی سپاهیان ابرهه و لشکر ابابیل. دانه‌ای قد عدسی، کاری کرد کارستان و نشان داد که مگس را در عرصة سیمرغ راهی نیست.

دوم. در این بازار، گر سودی است، با درویش خرسند است... این پند را باید به گوش جان نیوش کرد که رمز پیروزی است. چنان سپاهیان محمد (ص) که در نهایت سادگی و بی‌سلاحی، صلاحیت امارت ملک ایران و روم را یافتند و بر هر چه دنی بود، تاختند و بردند. که پیش‌تر از آن خدا فرموده بود به عده کم شان در برابر دشمن ننگرند، که او آنان را به دست غیب حمایت می‌کند. وه... چه استشاره‌های زیبایی هست در دل این سنت‌های لایتغیر؛ که حضرت سید الشهدا(ع) را یکه و تنها، در میانة صحرای نینوا، قرآن خوان سر نی می‌کند و او با قلیل نیروها، در مقابل کثیر مزدوران یزید می‌ایستد و در آخر هم جان را به جانان می‌دهد و هزار و چهارصد سال است که همه از پیروزی‌اش می‌گویند و صلابتش را می‌ستایند...

سوم. در حوالی امروز، جنگ که به کمرکش شلمچه رسید، تفنگداران ینگه‌دنیا، پشتشان از برای نفت لرزید. آمدند و زیر پای سرزمین باستانی فارس، لانه کردند. اول جایی که میزبانشان شد، کشور (دوست و برادر و همسایه امروز) کویت بود! چند موشک در هوا چرخید و در بیابان‌های نزدیک پایتخت این شیخ‌نشین نفتی، فرو آمد. هیچ کس مسئولیت آنها را بر عهده نگرفت، اما دیگر کویت جرئت نکرد آشکارا علیه پارسیان گامی بردارد و در همین حین هم بود که تیرهای غیبی در خلیج فارس به پرواز درآمدند و ناغافل، رزمناو یا ناوچه‌ای را زمینگیر می‌کردند و کسی محل ارسالشان را نمی‌شناخت؛ لیکن آنها کار خودشان را کردند؛ جنگ نفت‌کش‌ها بازی‌ای شد که دیگر کمتر بازیگری حاضر نبود، جانش را بر سر آن بگذارد.

چهارم. حضرت روح‌الله، که نفس تاریخ را خوب می‌فهمید، می‌دانست که همه چیز در درون آدمیان است و اگر نمرود را با آن هیمنه نتوان از میدان به در برد، پشه‌ای ناچیز، به طرفه‌العینی، کارش را خواهد ساخت. او این منطق را در تمامی سال‌های جنگ، در ذهن ایرانیان کاشت و بازتولید کرد و ثمره‌اش را امروز، در خط مقدم مقابله با حامیان وضع موجود، در لبنان می‌توان دید. حزب‌الله ثمره بالغه چنین پنداری است. کردار نیک حزب‌الله، آن را برندة میدانی کرده است که کس به آن درنیامده و اگر هم آمده، سر در گریبان، برون رفته است. مصاف یک گروه کوچک، با غول جنگ‌آور صهیون، جدالی است که نمی‌توان آن را دست کم گرفت؛ سهل است که می‌توان به نظاره نشست و شکست صلیبیون را هم دید.

امروز حزب‌الله از همان منطق یاری جست؛ حتی اگر هم درهم کوبیده می‌شد، مظلوم بود و پیروز؛ اما تقدیر چنان بود که صدای هلهله، تمامی هلال سبز خاورمیانه را پر کند.

انا فتحنا لک فتحا مبینا...

 

 

حضرت روح‌الله، که نفس تاریخ را خوب می‌فهمید، می‌دانست که همه چیز در درون آدمیان است و اگر نمرود را با آن هیمنه نتوان از میدان به در برد، پشه‌ای ناچیز، به طرفه‌العینی، کارش را خواهد ساخت.

 

داستان کهن تاریخی سپاهیان ابرهه و لشکر ابابیل. دانه‌ای قد عدسی، کاری کرد کارستان و نشان داد که مگس را در عرصة سیمرغ راهی نیست.

 

بوی گلاب

 

صدای اذان تو گوش‌هایم پیچید. غروب شده بود، بوی گلاب می‏آمد، به عقب برگشتم، زنی نشسته بود و شیشه گلاب را روی سنگ قبر پسر سیزده ساله‏اش می‏ریخت، روی سنگ قبر او هم نوشته بود: «شهادت: هفده شهریور.‌»

 

سردم شده بود، با مامان خدا حافظی کردم. قدم‌هایم روی سنگ‌هایی که کلمه سرخ «شهادت» بر همه آنها به چشم می‏خورد، به کندی جلو می‏رفت. دلم می‏خواست سرم را روی شانه‏های پدر بگذارم و اشک بریزم، برای آن سال‌هایی که به جای مادر نوازشم می‏کرد.

 

لاله‏های قرمز و لاله‏های زرد، باغچه را پر کرده بود. باید به آنها برسم، نباید پژمرده شوند، تا روزی که امام به شهرمان بیاید قدم‌هایش را گلباران کنم، شاید شهدای دیگری بیایند و پیکرشان را پر از گل‌های سرخ و زرد کنم.

 

 

 

وصیت نامه شهید احمد کاظمی

خداوندا! روزی شهادت می‏خواهم که از همه چیز خبری هست، الا شهادت

... خداوندا! فقط می‏خواهم شهید شوم، شهید در راه تو. خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا! روزی شهادت می‏خواهم که از همه چیز خبری هست، الا شهادت...

با تمام وجود درک کردم که عشق واقعی تویی و عشق به شهادت بهترین راه برای دست یافتن به این عشق است.

نمی‏دانم چه باید کرد؛ فقط می‏دانم زندگی در این دنیا بسیار سخت می‏باشد. واقعاً جایی برای خودم نمی‏یابم. هر موقع آماده می‏شوم چند کلمه‏ای بنویسم، آن­قدر حرف دارم که نمی‏دانم کدام را بنویسم؟ از درد دنیا، از دوری از شهدا، از سختی زندگی دنیایی، از درد دست خالی بودن برای فردای آن دنیا و هزاران هزار حرف دیگر که در یک کلام اگر نبود امید به حضرت حق واقعاً چه باید می‏کردیم؟!

راستی چه بگویم؟ سینه‏ام از دوری دوستان سفر کرده، از درد، دیگر تحمل ندارد. خداوندا! تو کمک کن چه کنم؟ فقط و فقط به امید و لطف حضرت تو امیدوار هستم. خداوندا! خود می‏دانم بد بودم و چه کردم که از کاروان دوستان شهیدم عقب مانده‏ام و دوران سخت را باید تحمل کنم. ای خدای کریم! ای خدای عزیز و رحیم و کریم! تو کمک کن به جمع دوستان شهیدم بپیوندم.

وقتی به عکس نگاه می‏کنم، از درد سختی که تمام وجودم را می‏گیرد، دیگر تحمل دیدن ندارم. دوران لطف بی‏منتهای حضرت حق، دوران جهاد، دوران عشق دوران، رسیدن آسان به حضرت حق. وای! من بودم نفهمیدم. وای! من هستم که باید سختی دوران را طی کنم. الله‏اکبر؛ خداوندا! خودت کمک کن. خداوندا! تو را به خون شهدای عزیز و همه بندگان خوبت قسم می‏دهم شهادت را در همین دوران نصیب بفرما. و توفیقم بده هر چه زودتر به دوستان شهیدم برسم.

فرازهایی از وصیت‏نامه شهید احمد کاظمی