امام علی علیه السلام می فرماید :ما عُمِرَ مَجلِسٌ بِالغِیبَةِ إلاّخَرِبَ مِنَ الدِّینِ؛مجلسى که با غیبت آباد شود، دین در آن تباه مىشود.بحار الأنوار، ج 75، ص 259.
امام علی علیه السلام می فرماید :ما عُمِرَ مَجلِسٌ بِالغِیبَةِ إلاّخَرِبَ مِنَ الدِّینِ؛مجلسى که با غیبت آباد شود، دین در آن تباه مىشود.بحار الأنوار، ج 75، ص 259.
امام علی علیه السلام می فرماید :وَاللَّهِ لاَبنُ أبیطالِبٍ آنَسُ بِالمَوتِ مِنَ الطِّفلِ بِثَدىِ اُمِّهِ؛به خدا سوگند که پسر ابوطالب با مرگ مأنوستر است تا کودک به پستان مادرش.نهج البلاغه، خطبه 5.
امام علی علیه السلام، در روز جمعه، [1] سیزدهم ماه رجب، [2] سی سال پس از عام الفیل [3] در درون کعبه، [4] دیده به جهان گشود.
علّامه امینی درباره محلّ تولّد امام و این فضیلت
بی بدیل میگوید:
این، حقیقتی آشکار است که فریقین در اثبات آن، متّفق اند
واحادیث آن، متواتر و کتابها از آن، لبریز است. از این رو، به پراکنده گوییهای یاوه
سرایان، اهمّیتی نمیدهیم، پس از آن که گروهی از بزرگان و سرشنا سان هر دو فرقه (شیعه
واهل سنّت) به متواتر بودن روایات ا ین یادگار تاریخی تصریح کردها ند. [5] .
18. المستدرک علی الصحیحین: گزارشهای متواتر، دلالت
دارند که فاطمه بنت اسد، امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام را در درون کعبه
به دنیا آورد. [6] .
19. روضة الواعظین - به نقل از جابر بن عبد اللَّه
انصاری -: از پیامبر خدا درباره میلاد امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام پرسیدم.
فرمود: «آه، آه! از بهترین مولود پس از من پرسیدی
که بر سنّت مسیح تولّد یافت. خدای تبارک و تعالی، من و علی را از یک نور آفرید... سپس
از صُلب آدم، در اصلاب پاک به رَحِم های پاکیزه انتقال یافتیم. پسپیوسته اینگونه
بودیم تا خدای تبارک و تعالی، مرا از پشت پاک عبداللَّه بن عبد المطّلب پدیدار ساخت
و به بهترین رَحِم، یعنی رَحِم آمنه سپرد. سپس خدای تبارک و تعالی، علی را از پشت پاک
ابوطالب پدیدار ساخت وآن را به بهترین رَحِم، یعنی رَحِم فاطمه بنت اسد سپرد». [7]
.
20. الإرشاد: [علی علیه السلام] در روز جمعه، سیزدهم
رجب، سی سال پس از عام الفیل، در مکّه و درون خانه حرمتدار خدا متولّد شد و جز او هیچ
مولودی، نه پیش از او و نه پس از او، در خانه خدای متعال متولّد نشد و این، از گرامیداشت
خدای متعال نسبت به او و بزرگداشت جایگاهش بود. [8] .
21. علل الشرائع - به نقل از سعید بن جبیر -: یزید
بن قَعنَب میگوید که من با عباس بن عبدالمطّلب و گروهی از قبیله عبدالعُزّی، روبهروی
کعبه نشسته بودم که ناگاه، فاطمه بنت اسد، مادر امیر مؤمنان جلو آمد. او در ماه نهم
بارداری به علی علیه السلام بود و درد زایمانش آغاز شده بود. پس گفت: پروردگارا ! من
به تو و پیامبران و کتابهای آمده از سوی تو، ایمان دارم و سخن جدّم ابراهیم خلیل را
تصدیق میکنم و اینکه او خانه کُهن و آزاد را ساخت. پس به حقّ بنا کننده این خانه
و به حقّ فرزندی که در شکم دارم، زایمانم را بر من آسان گردان!
[یزید بن قعنب میگوید:] پس دیدیم که پشت کعبه باز
شد و فاطمه، داخل شد و از چشمان ما پنهان گشت و دیوار کعبه به هم برآمد. خواستیم قفل
در را بگشاییم؛ اما گشوده نشد. پس دانستیم که این، امری از امور خدای متعال است.
سپس فاطمه پس از چهار روز بیرون آمد، در حالی که علی علیه
السلام را در دست داشت. سپس گفت: من بر همه زنان پیش از خود، برتری یافتم؛ چون آسیه
دختر مزاحم، خدا را پنهانی در جایی عبادت کرد که خدا عبادت در آن جا را جز از روی اضطرارْ
دوست نمیدارد، و مریم دختر عمران، درخت خشک خرما را تکان داد تا از آن، خرمای تازه
بخورد، و من به درون خانه حرمتدار خدا رفتم و از میوهها و روزیهای بهشتی خوردم.
[9] .